C. sativus، Cuminum cyminum و Brassica napus از گیاهان دارویی مهمی هستند که به طور گسترده در ایران رشد می کنند و همچنین برای اهداف تغذیه ای و اهمیت اقتصادی کشت می شوند.
آسیا با بارندگی سالانه کم، زمستان های خنک و تابستان های گرم. امروزه در ایران و چند کشور با تمدن قدیمی زعفران کشت می شود. زعفران گرانترین ادویه دنیاست و قیمت بالای آن به دلیل زراعت، برداشت و دستکاری است.
محدودیت تولید و تقاضای زیاد مصرف باعث گرانی زعفران سحرخیز در دبی شده است. گزارش های اخیر در مورد فعالیت دارویی و خواص دارویی زعفران، آن را مورد تقلب و تقلب مکرر و موضوع تحقیقات مختلف فیتوشیمیایی و بیوتکنولوژیکی قرار داده است.
علاوه بر این، تایید منشأ و کیفیت زعفران به عنوان یک غذای دارویی منجر به استفاده مکرر از تکنیکهای شیمیایی و مولکولی شد. تعیین ترکیب شیمیایی زعفران یکی دیگر از تلاشها برای جلوگیری از تقلب زعفران است.
روش های تحلیلی HPLC حساس، قابل تکرار هستند و امکان به دست آوردن مقادیر کافی از اجزای زعفران را برای ارزیابی های تحلیلی بیشتر فراهم می کنند.
علاوه بر این، تکنیک APCI-MS، آنالیز طیفسنجی FT-NIR و طیفسنجی UV-Vis عمدتاً برای آنالیزهای کمی و کیفی استفاده میشوند. رطوبت نسبی هوا، دمای محیط، تابش مستقیم نور خورشید و کیفیت بسته بندی ها پارامترهای نهایی هستند که بر کیفیت محصول تاثیر می گذارند.
کلاله های خشک شده گل Crocus sativus L. چیزی است که به عنوان ادویه زعفران شناخته می شود. کد غذایی اسپانیایی نشان می دهد که از حداکثر مقادیر زیر تجاوز نخواهد کرد: 15% رطوبت و مواد فرار.
8 درصد خاکستر؛ 2٪ سیلیس؛ 6٪ فیبر خام؛ بین 3.5 تا 14.5 درصد عصاره اتری. زعفران به دلیل ایجاد رنگ، طعم و عطر به غذاها و نوشیدنی ها در صورت افزودن شناخته شده است.
زعفران به دلیل ویژگیهای ارگانولپتیکی منحصر به فرد و مشکلاتی که در کشت، برداشت و جابجایی آن وجود دارد، ارزش بالایی دارد و گرانترین ادویه دنیا محسوب میشود. به همین دلیل و به دلیل رنگ کلاله ها به طلای سرخ معروف است. زعفران زمانی که غلظت ترکیبات آن که ویژگیهای ارگانولپتیکی دارند بالا باشد، کیفیت بالایی دارد.