در مورد انگور و کشمش تهران مصرف آن با 19 درصد کاهش خطر ابتلا به T2D در مقایسه با نوشیدن آب میوه 3 بار در هفته مرتبط بود.
اختلال قند خون ناشتا (IFG)، همچنین به عنوان پیش دیابت یا سندرم متابولیک شناخته می شود، زمانی اتفاق می افتد که سطح گلوکز خون در بدن در طول دوره های روزه داری افزایش می یابد، اما برای تشخیص دیابت کافی نیست.
برن و همکاران در یک مطالعه متقاطع تصادفی و کنترل‌شده، پاسخ‌های گلوکز و انسولین خون را با سه میان‌وعده قبل، حین و بعد از ورزش در مردان مبتلا به IFG و مردان با مقادیر طبیعی قند خون ناشتا مقایسه کردند.
میان وعده ها شامل (1) 296 میلی لیتر آب و 296 میلی لیتر نوشیدنی تست تحمل گلوکز با GI 100، (2) 69 گرم کشمش با GI 49 و (3) 77.4 گرم با طعم شکلات بود. نوار انرژی با GI 58. نتایج نشان داد که غلظت گلوکز سرم در گروه IFG بالاتر بود، در حالی که تفاوت معنی‌داری در غلظت اسیدهای چرب آزاد سرم مشاهده نشد.
علاوه بر این، غلظت انسولین سرم به دلیل غلظت بالاتر گلوکز سرم برای بازگشت به حالت اولیه در مردان IFG زمان بیشتری طول کشید. کشمش هر دو پاسخ گلیسمی و انسولینمی پس از غذا را در طول ورزش کاهش می دهد، که برای افراد مبتلا به IFG و همچنین برای کسانی که گلوکز ناشتا طبیعی دارند مفید است.
بنابراین، مصرف یک میان وعده با GI پایین قبل از ورزش از دیدگاه پاسخ انسولین مطلوب به نظر می رسد. متخصصان بهداشت در ایالات متحده، بدون بیماری‌های مزمن عمده در ابتدا، در یک مطالعه کوهورت طولی آینده‌نگر شرکت کردند تا تعیین کنند که آیا میوه‌ها به طور متفاوتی با خطر T2D مرتبط هستند.
اگرچه مصرف کل میوه کامل ارتباط ضعیفی با خطر کمتر T2D داشت، اما این ارتباط در بین میوه‌ها متفاوت بود. مصرف بیشتر میوه های کامل خاص، به ویژه انگور، زغال اخته و سیب، به طور قابل توجهی با کاهش خطر ابتلا به T2D مرتبط بود، در حالی که مصرف بیشتر آب میوه با خطر بالاتر مرتبط بود.
