گرما از دیسک ترمز با جریان به توپی چرخ که یاتاقان در آن قرار دارد منتقل می شود. در موارد شدید، به دلیل بار حرارتی بیش از حد، ممکن است منجر به از بین رفتن توانایی گریس کاری گریس، آسیب در یاتاقان و گرفتگی آن یا مسدود شدن چرخ شود. گرمای بیش از حد به عنوان دلیل اصلی توقیف بلبرینگ نیز توسط محققان در نشریه ذکر شده است.
گرما نیز از دیسک ترمز و لنت ترمز 206 پارس به سیلندر ترمز که در تماس مستقیم با روغن ترمز است منتقل می شود. روغن ترمز رطوبت سنجی است و آب را از طریق شیلنگ های لاستیکی و درزگیرها جذب می کند.
یکی از پارامترهای مهم روغن ترمز نقطه جوش مرطوب آن است که حدود 180 درجه سانتیگراد است. پس از شکستن این حد، آب موجود در روغن ترمز شروع به جوشیدن می کند. آب با جوشاندن به بخار تبدیل می شود و آب بخار در مقایسه با سیال قابل تراکم است.
نقطه جوش با افزایش سن روغن ترمز کاهش می یابد، زیرا مقدار آب مصرفی افزایش می یابد. بر اساس داده‌های این نشریه، 11 درصد از 159 خودروی آزمایش شده دارای نقطه جوش روغن ترمز کمتر از 155 درجه سانتیگراد بودند. تراکم پذیری بخار ممکن است باعث اختلال جزئی یا کامل در کنترل ترمز شود.
اگر دمای ترمزها بیش از حد بالا باشد، بوی نامطبوع، انتشار مواد فرار خطرناک، گرم شدن بیش از حد محافظ چرخ ها، آسیب رساندن به مهر و موم های لاستیکی و همچنین چندین فعالیت دیگر که در نشریات نیز ذکر شده است، آشکار می شود.
انتشار مشخص می کند که بیش از دمای دیسک های ترمز از حدود 165 درجه سانتیگراد به 190 درجه سانتیگراد منجر به افزایش 4 تا 6 برابری در تولید انتشار ذرات بسیار ریز می شود.
