توت فرنگی به صورت تجاری هم برای مصرف فوری و هم برای فرآوری به صورت توت منجمد، کنسرو شده یا کنسرو شده یا به عنوان آبمیوه تولید می شود. با توجه به ماهیت فاسد شدنی توت ها و بعید بودن چیدن مکانیکی، میوه به طور کلی در نزدیکی مراکز مصرف یا فرآوری و در جایی که نیروی کار کافی در دسترس است، رشد می کند.
توت فرنگی جیرفت مستقیماً در سبدهای کوچک چیده می شوند و برای بازاریابی در جعبه ها قرار می گیرند یا برای پردازش در سینی ها قرار می گیرند. محصولات زودرس را می توان تحت پوشش شیشه ای یا پلاستیکی تولید کرد. توت فرنگی بسیار فاسد شدنی است و نیاز به نگهداری خشک و خنک دارد.
در مقایسه با آنتوسیانین ها، فلاونول ها بیشتر به محافظت آنتی اکسیدانی در برابر اشعه UV-B کمک می کنند. با این حال، آنها به خواص نور حساس تر هستند.
مطالعات گزارش کرده‌اند که تجمع فلاونول تحت درمان سایه در پوست‌های انگور (Vitis vinifera) بسیار کاهش می‌یابد و تحت تأثیر سطوح نور در توت فرنگی جیرفت است.
فلاونول ها جدا از اینکه به عنوان محافظ بافت در برابر اشعه ماوراء بنفش عمل می کنند، به عنوان رنگدانه های گل عمل می کنند که حشرات را جذب کرده و از آنها دفاع می کنند. فلاونول ها بر پاسخ گیاهان به گرانش تأثیر می گذارند، اما این اثرات فقط در جهش یافته ها مشاهده شد.
توت فرنگی یکی از مهم ترین میوه های توت از نظر اقتصادی است که به دلیل داشتن مواد مغذی و طعم دلپذیر مصرف می شود. توت فرنگی عضوی از خانواده Rosaceae و یکی از پرمصرف ترین انواع توت ها در جهان است.
در سراسر جهان به دلیل میوه های شیرین، معطر و آبدار بسیار مورد استقبال قرار می گیرد. ایالات متحده با تولید بیش از 36 میلیارد پوند در سال 2012 و 29 درصد از کل تولید جهانی توت فرنگی، تولید کننده پیشرو در جهان است.
در میان میوه های مصرفی در ایالات متحده، توت فرنگی در رتبه پنجم مصرف پس از موز، سیب، پرتقال و انگور قرار دارد. در ایالات متحده، کالیفرنیا بیشترین تولید تجاری این محصول توت را دارد و پس از آن فلوریدا و اورگان قرار دارند.
