مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که زیره گلها از رادیکال های آزاد و تشکیل AGE جلوگیری می کند. اثر ضد دیابتی زیره سبز (تحت درمان به مدت 4 هفته) با گلی بن کلامید قابل مقایسه بود و حتی در کنترل استرس اکسیداتیو و تشکیل AGE که در پاتوژنز عوارض ریز عروقی دیابت نقش دارد، بهتر بود.
فعالیت بازدارندگی کومینالدئید جدا شده از دانه C. cyminum در برابر عدسی آلدوز ردوکتاز و α-گلوکوزیداز جدا شده از موش های صحرایی Sprague-Dawley ارزیابی شده است و با کورستین به عنوان یک مهار کننده آلدوز ردوکتاز و آکاربوز به عنوان یک α-گلوبیکو مقایسه شده است.
مشاهده شده است که دانه‌های سیاه‌دانه یا عصاره‌های آب یا متانولی آن در خرگوش‌های آلوکسان دیابتی افت قند خون دارند (اختر و علی، 1985). تأثیر ضد هیپرگلیسمی C. nigrum به ترکیبات فلاونوئیدی موجود در این دانه ها نسبت داده شده است.
عصاره متانولی C. cyminum در موش‌های دیابتی استرپتوزوتوسین بر دیابت، استرس اکسیداتیو و تشکیل محصولات نهایی گلیکوزه شده پیشرفته (AGE) در مقایسه با گلی بن کلامید مورد بررسی قرار گرفته است (Jagtap and Patil, 2010).
فعالیت مهاری کومینالدئید به ترتیب 1.8 و 1.6 برابر کمتر از آکاربوز و کورستین بود. با این وجود، کومینالدئید ممکن است برای درمان های ضد دیابت مفید باشد. اسانس زیره برای اثرات ضد التهابی در سلول‌های RAW 264.7 تحریک‌شده با لیپوپلی‌ساکارید (LPS) و مکانیسم‌های زیربنایی مورد بررسی قرار گرفت.
ترکیبات فرار در اسانس با استفاده از کروماتوگرافی گازی طیف سنجی جرمی (GC-MS) شناسایی شدند که فراوان ترین ترکیب آن کومین آلدئید (8/48 درصد) بود.
روغن زیره از طریق مهار NF-kB و پروتئین کینازهای فعال شده با میتوژن اثرات ضد التهابی در سلول‌های RAW تحریک‌شده با LPS اعمال می‌کند که پتانسیل آن را به عنوان یک عامل ضد التهابی نشان می‌دهد.
پراکسیداسیون لیپیدی توسط زیره مهار شد، که نشان می‌دهد پتانسیل شیمیایی پیشگیری از سرطان زیره سبز را می‌توان به توانایی آن در تعدیل متابولیسم سرطان‌زا نسبت داد.
