نمک سیاه پاکستان نوعی سنگ نمک است که در کوه های هیمالیا یافت می شود. به نام های کالا نمک، نمک سیاه هندی و نمک سلیمانی نیز معروف است. نمک سیاه پاکستان علیرغم نامش به رنگ صورتی مایل به قهوه ای است.
نمک سیاه یک ماده محبوب در غذاهای جنوب آسیا است. از لحاظ تاریخی در طب آیورودا، یک عمل پزشکی سنتی در هند، استفاده شده است. نمک سیاه حاوی کلرید سدیم عنصر شیمیایی کلیدی نمک و آثار سولفات، سولفید آهن، منیزیم، پتاسیم و سایر عناصر موجود در سنگ‌های کوه‌های هیمالیا است.
نمک سیاه پاکستان نسبت به نمک معمولی سدیم کمتری دارد. گوگرد به نمک طعم اومامی و بوی تخم مرغ آب پز می دهد که آن را به یک ماده محبوب در تخم مرغ های گیاهی تبدیل می کند.
نمک سیاه معمولاً به نمک سیاه هیمالیا اطلاق می شود، اما انواع دیگری از نمک سیاه با خواص مختلف وجود دارد:
1. نمک سیاه هیمالیا: این نمک قهوه ای مایل به صورتی یک نمک تکمیل کننده محبوب و ماده اولیه برای غذاهای خوش طعم است.
2. نمک گدازه سیاه: نمک گدازه سیاه که به نمک سیاه هاوایی نیز معروف است، ترکیبی از نمک خوراکی و زغال فعال است که به آن رنگ سیاه می دهد. این نمک از هاوایی و قبرس می آید. طعم دودی دارد. از نمک گدازه سیاه به عنوان نمک تکمیلی برای غذاهای خوش طعم استفاده کنید.
3. نمک تشریفاتی سیاه: این نمک که برای مصرف نیست، ترکیبی از زغال چوب، خاکستر و نمک دریایی رنگ شده است. از آن در آیین ها استفاده می شود و به نمک جادوگران نیز معروف است.
نمک سیاه پاکستان به طور طبیعی در معادن نمک پاکستان، بنگلادش، هند و نپال یافت می شود. تولید کنندگان نمک نمک را در کوره ها با گیاهان، دانه ها و زغال چوب گرم می کنند و یک واکنش شیمیایی ایجاد می کنند که رنگ تیره را نشان می دهد. نمک سیاه ممکن است به صورت مصنوعی نیز ساخته شود.
